De geschiedenis van de contactlens

Al in 1508 ontwierp Leonardo da Vinci als eerste de contactlens, maar pas in 1636 werd dit idee verder uitgewerkt door René Descartes. Hij maakte een ruwe mathematische schets en beschreef hoe een buisje gevuld met water tegen het oog zou kunnen worden gehouden. Verder kwam de bekende wiskundige en filosoof overigens niet. Later verdiepten meer wetenschappers zich in de contactlens. De Franse oogarts Kalt ontwierp in 1888 een systeem met glazen die op het hoornvlies dreven. Vanaf dit moment ging het snel met de ontwikkeling van de contactlens. In 1935 werd een nieuw materiaal ontwikkeld, het perspex, waardoor lenzen kleiner gemaakt konden worden. In de jaren vijftig was het in de VS erg populair om lenzen te dragen, alhoewel de meeste mensen er niet goed tegen konden en de gewenningsperiode lang was. Vooral na 1970 was de belangstelling voor contactlenzen groot. In 1973 kwamen de eerste, permanent te dragen, zachte lenzen. In 1975 verschenen de eerste zuurstofdoorlatende harde lenzen. In 1985 werd de fabricage voor een groot deel geautomatiseerd.